Vandaag komt de orkaan Florence aan land in de Verenigde Staten. Dat is voor niemand een pretje, behalve voor orkaanjagers. De Telegraaf schrijft vandaag over hun favoriete bezigheid, het orkaanjagen:

Orkaanjagen wordt het ook wel genoemd. Zorgen dat je precies op de plek staat waar het oog van zo’n megastorm passeert. Het vergt dagen voorbereiding. ‘Je kan niet naar het oog rijden, want dan moet je door de ring rond dat oog. Dat is niet te doen, want daar waait het het hardst.’

Orkaanjagen is een werkwoord dat wellicht gevormd is op basis van het al langer bestaande woord orkaanjager, maar het is evengoed mogelijk dat het een vertaling is van hurricane hunting. In het Amerikaans-Engels is dat werkwoord namelijk al langer bekend.

Orkaanjagen – een werkwoord dat vooralsnog niet vervoegbaar lijkt te zijn – maakte vorig jaar september zijn debuut in de Nederlandstalige media en nu het vandaag opnieuw in een krantenartikel figureert, is het niet langer een hapax: een ‘slechts een­maal aan­ge­trof­fen woord (in een tekst of in een taal), op­zich­zelf­staand woord of (taal­kun­dig) ge­val’ (aldus de Grote Van Dale).

Orkaanjager is al wat ouder (de eerste vindplaats in een Nederlandse krant dateert uit 2003), maar het woord is nog niet zo bekend als bijvoorbeeld tornadojager, dat dan ook al sinds 2011 in de Dikke Van Dale is opgenomen.

Orkaan– en tornadojagers vind je vooral in Noord-Amerika, maar er zijn ook wel Nederlanders en Belgen, zelfs meteorologen van naam en faam, zoals Helga van Leur, die in het orkaanseizoen naar Amerika afreizen om daar orkanen te bestuderen.

Definitie

orkaanjagen (ww., onbepaalde wijs) naar een gebied reizen waar een orkaan wordt verwacht, o.a. om meteorologische waarnemingen te doen

Ton den Boon, hoofdredacteur Dikke Van Dale

Het Woord van de Dag (#WVDD) wordt mede mogelijk gemaakt door Taalbank.nl. Dit artikel is ook te vinden op de website van Taalbank.nl.