De Belgische politiek is een nieuwe regering en een nieuw woord rijker: Tsjernobylgeneratie. De jonge dertigers die onderhandeld hebben over de regering-De Croo noemen zich zo weleens, schrijft de krant De Morgen.

In 1986 ontplofte een kernreactor in Tsjernobyl en verschillende politici van allerlei kleuren en strekkingen die nu op de voorgrond treden, zijn in datzelfde jaar of kort daarna geboren. Ze willen op een andere manier aan politiek doen, het zijn allemaal ‘digital natives’ die via de sociale media communiceren. Hun stijl is direct en informeel. Een vriendenclubje zijn ze naar eigen zeggen niet, maar ze zijn ervan overtuigd dat je moet samenwerken om uit een crisis te raken.

In België hebben we al eerder groepen in de politiek gehad die een naam gekregen hebben. Eind jaren tachtig verzamelde de toenmalige premier, Jean-Luc Dehaene, enkele financiële adviseurs om zich heen. Opvallend was dat ze altijd een splinternieuw hebbeding bij zich hadden: een laptop. Daardoor zijn ze de geschiedenis in gegaan als de Toshibaboys, naar de fabrikant van die apparaten.

Rond de eeuwwisseling maakte de wereld kennis met de Teletubbies, de kleurrijke figuren uit het gelijknamige kleuterprogramma van de BBC. In Vlaanderen werd Teletubbies algauw de bijnaam van de vier mediagenieke politici die hun partij, de sp.a, razend populair hadden gemaakt.

In 2015 schreef de politiek journalist Ivan De Vadder dat met de dood van ‘Teletubbie’ Steve Stevaert een nieuwe generatie op de voorgrond kon treden. Maar kijk, een andere ‘Teletubbie’, Frank Vandenbrouck, zit nu toch weer in de nieuwe Belgische regering van de Tsjernobylgeneratie.

‘Vol branie en rechtdoorzee,’ schrijft De Morgen over die Tsjernobylers, ‘maar daar schuilt ook hun grote zwakte: altijd is er ontploffingsgevaar.’

Ruud Hendrickx, Vlaams hoofdredacteur van de Dikke Van Dale