Nieuwschierig
Hartstikke fout natuurlijk. Het is nieuwsgierig. Met een ‘g’.
En toch schreef ik het zo’n twintig jaar lang verkeerd. Met ‘sch’. Het klinkt hetzelfde, dat zal er wel achter zitten. Of ik moet zo geautomatiseerd zijn dat ik van elke ‘sg’-klank een ‘sch’-constructie maak. Nee, gelukkig, klasgenoot schrijf ik in één keer goed.
Een afgeronde studie Taalkunde heeft niet geholpen. Pas in een van mijn eerste serieuze banen werd ik geconfronteerd met deze schrijffout. En zo heb ik er wel meer. Ik weet nooit of ik herinnering nou met een of twee ‘r-en’ schrijf en ik moet altijd opzoeken waar de klemtoon van koloniën ligt.
Gelukkig hoor ik het van meer mensen, zelfs van mijn Van Dale-collega’s. Hersenkronkels hebben we blijkbaar allemaal. En toch verbaast het me elke keer weer: waarom kan ik dat klemtoongeval en die enkele ‘r’ maar níet onthouden??? En waarom schrijf ik de vervoeging van alle typen werkwoorden wél altijd goed? Misschien hebben we meer sexy fokschapen nodig. Ik zal ’s een balletje opgooien hier.
Intussen zal ik me moeten redden met het nodige taaladvies. Bij Van Dale beantwoorden we elke week een bekende taalvraag: Wat is Juist? Je vindt vraag, antwoord en uitleg van bekende (en soms iets minder bekende) taalvragen op onze homepage (www.vandale.nl) en op onze social kanalen. Mijn nieuwschierig/nieuwsgierig-kwestie komt vast niet in aanmerking. Ik ben nog nooit iemand tegengekomen met dezelfde hersenkronkel.
Chantal van Welsem-Janssen, contentmarketeer Van Dale