GroenLinks wil boeren en burgers via een prijsverhoging dwingen om dierlijke mest te gebruiken in plaats van kunstmest. Volgens de groene partij zou dat beter zijn voor het klimaat. Daarom heeft GroenLinks de minister van Landbouw voorgesteld een heffing in te voeren op het gebruik van kunstmest. De Telegraaf bericht daar vandaag over en introduceert voor deze speciale heffing de enigszins tendentieuze naam gazontaks.

Het is overigens nog maar de vraag of zo’n belasting er komt, want hoewel een meerderheid in de Tweede Kamer het met GroenLinks eens is dat de minister de invoering van zo’n gazontaks in overweging moet nemen, is er nog niets beslist, zeker omdat regerings- én boerenpartij het CDA tegen zo’n heffing op kunstmest is.

Afgezien daarvan is het ook nog maar de vraag of het woord gazonmest de lading wel helemaal dekt. Deze samenstelling suggereert dat vooral de woningeigenaar met een tuintje ter grootte van een postzegel ‘de dupe’ zou kunnen worden van deze heffing, maar in feite zal zo’n belasting uiteindelijk vooral de boeren treffen. Voor hen zal een kunstmestheffing niet voelen als een gazontaks, maar als een akkertaks. Omdat boeren op hun beurt deze kosten zullen doorberekenen aan de consument, zal uiteindelijk ook de koper van aardappelen, groenten en fruit geraakt worden en zou je de kunstmestheffing dus ook – ongeveer net zo vergezocht als gazontaks – een agf-taks kunnen noemen.

Definitie

gazontaks (de, gazontaksen) milieuheffing op kunstmest

Ton den Boon, hoofdredacteur Dikke Van Dale

Het Woord van de Dag (#WVDD) wordt mede mogelijk gemaakt door Taalbank.nl. Dit artikel is ook te vinden op de website van Taalbank.nl.