Deze week schreef De Telegraaf dat van elke tien webshoppers in Groot-Brittannië er één is die de kleren die hij of zij koopt maar één keer aandoet, en wel ‘om er een selfie mee te maken’. Daarna stuurt hij of zij de aankoop terug:

Volgens het onderzoek van de Britse dienstverlener Barclaycard zijn de ‘selfieshoppers’ niet alleen maar op zoek naar wereldfaam op de sociale media, maar sturen ze de foto’s ook door naar vrienden voor hun mening.

De mooi allitererende taalvormen selfieshopper en selfieshopping komen in het Engels al wat langer voor, maar zijn nog niet echt ingeburgerd, althans niet ter aanduiding van iemand die kleding e.d. via het internet bestelt om die te passen en er een selfie in of mee te maken, waarna het product naar de leverancier wordt teruggestuurd.

Ook in Nederland is het fenomeen mogelijk, want kopers hebben nu eenmaal veertien dagen om het product zonder opgaaf van reden terug te sturen:

Directeur beleid Martijn Hos van Thuiswinkel.org waarschuwt ‘selfieshoppers’: ‘Als blijkt dat je de kleren vaker gedragen hebt, krijg je niet je hele aankoopbedrag terug.’

Maar ja, hoe controleer je dat?

Definitie

selfieshopper (de, -s) iemand die bij internetwinkels kleding e.d. bestelt om er een selfie in of mee te maken (bv. om daar op de sociale media goede sier mee te maken), waarna het product aan de leverancier wordt teruggestuurd

Ton den Boon, hoofdredacteur Dikke Van Dale

Het Woord van de Dag (#WVDD) wordt mede mogelijk gemaakt door Taalbank.nl. Dit artikel is ook te vinden op de website van Taalbank.nl.