We moeten met z’n allen van het aardgas af. Daarom wordt er naarstig gezocht naar duurzame alternatieven en duiken er inmiddels links en rechts ‘groene antwoorden’ op onze energievraag op. Dat proces gaat nog eens veel nieuwe woorden en uitdrukkingen opleveren.

Een zo’n nieuw woord is visgas en het staat vandaag in Trouw. Dat schrijft over een visbedrijf in Spakenburg – Van de Groep – dat een paar jaar geleden in de energiemarkt is gesprongen door het visafval te gaan vergisten:

Dag in dag uit gaat er groen gas uit de vergisters het gewone aardgasnet in. Zo verdwijnt het groene gas tussen het fossiele, Groningse gas. Van de Groep kan het ‘visgas’ toch los aan klanten verkopen, want alle energie ligt met officiële groencertificaten vast, net als bij groene elektriciteit.

Uit het artikel blijkt dat vis dan wel het uitgangspunt is van het visgas, maar er worden ook allerlei andere voedselresten in de vergisters van Van de Groep in biogas omgezet: roze koeken die over de datum zijn, bedorven ongebakken ham-kaascroissants. Dat levert een mooie uitspraak op:

‘Alles wat rot, is goed’, zegt Van de Groep. En dan heeft hij het over voedingswaren.

Niet alleen de vegetariërs onder de afnemers van het groene gas zijn er blij mee, ook de beheerder van het gasnet is van het organische gas gecharmeerd, want het gas van de visboer stinkt niet. Zo’n vermoeden hadden we al, sinds we als kind een uitspraak van het personage Kostunrix in de Asterix-strips lazen: piscis non olet.

Dat er andere organische afvalproducten dan visresten aan het visgas worden toegevoegd, maakt overigens duidelijk dat het woord strikt genomen de lading niet dekt. In feite is visgas een populaire benaming voor biogas verkregen door vergisting van organisch materiaal, m.n. visafval.

De defossilisering van onze energie – zelfs dit artikel wordt op deze zonnige ochtend met zonnestroom geschreven – en de vergroening van ons gas zal het woord aardgas niet op stel en sprong uit onze woordenschat verdrijven. En visgas, dat vandaag zijn debuut in de media maakt, zal misschien geen blijvende verrijking van onze taal zijn, maar het woord doet in elk geval vermoeden dat we de komende jaren wel meer (gelegenheids)samenstellingen met gasgaan zien, waarin het eerste woorddeel de – wellicht onverwachte of opmerkelijke – bron van het groene gas noemt: aardappelgas, bietengas, maisgas, en misschien zelfs wel paddo-, paprika- of tomatengas (gas verkregen door vergisting van (voornamelijk) rotte champignons, paprika’s respectievelijk paddo’s, paprika’s of tomaten die op de veiling onverkocht zijn gebleven en ‘doorgedraaid’ moeten worden).

Definitie

visgas

(m, g.mv.) biogas geproduceerd door vergisting van organisch materiaal, m.n. visafval

Ton den Boon, hoofdredacteur Dikke Van Dale

Het Woord van de Dag (#WVDD) wordt mede mogelijk gemaakt door Taalbank.nl. Dit artikel is ook te vinden op de website van Taalbank.nl.