Op 1 mei vieren we de Dag van de Arbeid. Nou ja, we? In Nederland is deze feestdag van de arbeidersbeweging wat in de vergetelheid geraakt. Net als die beweging zelf trouwens. In België is het Feest van de Arbeid, zoals men het ook wel noemt, een betaalde vrije dag, dus dan wil je nog wel even feestvieren.

Wat wél school heeft gemaakt, is het concept 'Dag van de ...'. Zo heb je de Dag van de Zorg. Voor wie dat niet specifiek genoeg is, bestaat er ook een Dag van de Verpleging of anders nog de Dag van de Mantelzorg. Er zijn ook exotischer dagen. Ooit werd 1 september uitgeroepen tot de Dag van de Aanvoegende Wijs.

Sommigen zoeken het hogerop en hebben aan een dag niet genoeg. Zo bestaat er een Week van het Nederlandse Bier (voor al die soorten is een dag inderdaad wat kort), een Week van het Oorsuizen en een Week van de Mondhygiënist. Welja, waarom dan niet gelijk een maand, ben je dan geneigd te denken, dat allitereert nog lekker ook.

Nou, zulke maanden blijken volop te bestaan. Er is een maand voor het gebit, voor het spannende boek, voor de spiritualiteit en zelfs voor de baard. Maar het kan nog aanmatigender. Momenteel leven we in het Jaar van het Licht, tenminste als het aan de VN ligt. Volgens anderen is het dan weer het Jaar van de Das, een dier dat wel wat bescherming kan gebruiken. En in de Chinese astrologie is het nu het Jaar van de Geit, al is dat laatste niet zozeer een kwestie van dierenbescherming.

Maar het toppunt van onbescheidenheid was wel de Zweedse pedagoge Ellen Key. Die riep in een boek uit 1900 de 20e eeuw uit tot de Eeuw van het Kind. Zouden we al die verwende ettertjes misschien daaraan te danken hebben?