Binnenkort in het woordenboek: de probleemwolf?
In de lage landen zijn we er tegenwoordig goed in om problemen te benoemen. Want om een probleem te kunnen oplossen, moet je immers eerst weten waar je het over hebt? Daarom bestaan er speciale commissies die problemen als zodanig definiëren (om even in hun eigen jargon te blijven).
Het woordenboek weerspiegelt in zijn trefwoordenschat al deze noeste arbeid. Zo zijn in Van Dale types te vinden als de probleemdrinker, de probleemjongere en het probleemkind. Zet meerdere van zulke probleemgevallen bij elkaar en je hebt algauw een probleemgezin.
Ook dieren kunnen problemen veroorzaken. Van Dale geeft hier nog geen voorbeelden van, maar dat zou weleens snel kunnen veranderen. Sinds enige tijd kennen we namelijk ook de probleemwolf. Dat is een wolf die voor overlast zorgt door zich te misdragen – wat dat betreft lijkt hij eigenlijk nogal op de probleemjongere. Meer specifiek gaat het om wolven die niet schuw zijn tegenover mensen of die het hebben voorzien op vee. In zo'n geval kan die wolf het etiket 'probleemwolf' krijgen en mag hij – onder strenge voorwaarden - worden afgeschoten.
Goed, de wolf heeft zich nog niet blijvend in onze contreien gevestigd en probleemwolven zijn dus ook nog niet gesignaleerd. Maar wat niet is kan komen, in het bos, op de hei en in het woordenboek.