Wat is de correcte afbreking: mees-muilen of mee-smuilen?
Juist is: mees-muilen.
Uitleg
Het mooie woord meesmuilen kom je tegenwoordig niet meer zo vaak tegen. Het betekent: spottend of schamper glimlachen, zoals in hij keek me meesmuilend aan. Jammer dat dit woord aan het verdwijnen is, maar als we het vanaf nu allemaal weer gaan gebruiken is het misschien nog te redden.
Maar hoe zit meesmuilen eigenlijk in elkaar? Het is wel zeker dat het eerste woorddeel niet het vogeltje 'mees' is. Maar over hoe het dan wél zit, zijn de geleerden het niet helemaal eens. Sommigen denken dat het tweede deel een (nu niet meer gebruikt) werkwoord smuilen is, dat 'glimlachen' betekent. Denk hierbij ook aan het Engelse smile. Maar het eerste woorddeel blijft in die theorie onverklaard.
De meeste etymologen denken in een andere richting. Die gaan uit van een oud (maar nooit aangetroffen) werkwoord mezen, dat 'grijnzen' betekend zou hebben. En grijnzen, dat doe je met je mond oftewel je muil. Als je het woord zo opvat, weet je ook hoe je het moet afbreken, namelijk als mees-muilen.