Een avond buiten Amsterdam. Onder het raam 
van mijn hotel zie ik drie jonge obers roken. 

De kok – veel buik, veel kuif – heeft tongen zitten troosten
en staat hardop van beter werk te dromen. Vraag

je hem naar Sluis, dan klinkt het nors: ‘Een heel kort woord, 
drie letters.’ Ook de obers willen hier ooit weg.

Ik hoor hoe Zeeland zucht: bewoners, kom terug. 
Maar zelfs de zee nam hier de vlucht. – Wat blijft: het boek

waaraan Van Dale in het stadshart heeft gezwoegd 
en dat nog nooit een dichter heeft bedroefd. 

Ik denk van alles, ik weet niets. Straks pakt de kok
zijn fiets en drinkt hij zielsgelukkig met zijn lief.

Iets later nemen vijf obers de weg naar huis.
Vijf obers nemen vijf wegen naar vijf huizen

en steeds staat in elk huis een prachtbed opgesteld
dat groot, heel groot is en tien sterrenstelsels telt. 

Menno Wigman 

Dit is het cadeau van gemeente Amsterdam aan de gemeente Sluis ter ere van de (her)opening van het Belfort 30 september jl. Een gedicht van de stadsdichter van Amsterdam, Menno Wigman. Dit is tevens een ondersteuning van Literaire Residentie Sluis waarvan burgemeester Eberhard van der Laan beschermheer is. Amsterdam en Sluis hebben een bijzondere stedenband.